Kütahya Hava Er Eğitim Tugay Komutanlığı bedelli 10. Bölük askerlik hakkındaki görüşlerimi askerliğe yeni gelecek arkadaşlar için burada, genel anlamda bilgiler vereceğim. Komutanların tavırları, duş, eğitim, spor gibi üstü kapalı genel bilgiler…
Kütahya Hava Er Eğitim Tugay Komutanlığı Bedelli 10. Bölük
Gözlerimi sabahın erken saatlerinde açtığımda, etrafımdaki sessizlik beni bir an önce ayaklandırmaya zorluyordu. Kışlada bir gün daha başlıyordu ve herkesin kendine has alışkanlıklarıyla birlikte kaldığı yataklardan kalkma zamanı gelmişti. Her sabah olduğu gibi, emirler ve kuralların gölgesinde hareket ediyorduk.
Çeşitli insanlar...
Kışlanın içinde farklı renklerde ve farklı düşüncelerde birçok insan vardı. HDPliler, AKPliler, MHP'liler, CHP'liler hepsi bir aradaydı. Birlikte yaşamanın getirdiği zorunlu uyum, zamanla bizleri bir araya getirmişti. Ancak, herkesin kendine özgü alışkanlıkları vardı. Kimi horluyor, kimi gece boyunca çekirdek çıtlatıyordu. Bazıları gece rüyasında konuşurken, bazıları ise sabaha kadar öksürüyordu.
Her gün, aynı rutin içinde ilerliyorduk. Erken kalkıp erken yatmak, kuraldı. Yemek ve kantin kuyruklarında kaynak yapanlar, tugay komutanın sabah kullandığı güzergah yoluna karşı don asanlar kısaca aptal insan topluluğu. Kurallara uymak zorundaydık, aksi halde ceza alırdık.
Askerlik dönemi, sadece bedensel değil, ruhsal bir deneyimdi. Her gün birlikte çalışarak, birlikte eğlenerek geçiyorduk. Bu deneyim, bize disiplini ve dayanışmayı öğretirken, birlikte yaşamanın gücünü de gösterdi.
"Sık gibi clio" Güvercin Bölüğü
En güzel anım da şöyle, bir gün sabah 6'da içtimada bekliyoruz. Bölük komutanı Ahmet Erdoğan konuşma yapıyor. O sırada Bölüğün önüne bir araba yanaştı " Reno Clio" marka. Bütün herkes clioya bakmaya başladı. Komutan kızdı ve "Sik gibi clio neye bakıyorsunuz, geriye dön, çömel bileklerden tut (ördek yürüyüşü) yap" dedi. Kimisi bedensel olarak rahatsız olduğu için güvercinin kanat çırpması gibi ayakta kollarını açıp ilerledi. Komutan bu sefer daha çok kızdı bize "güvercin bölüğü müsünüz?" dedi. Ve bizim 10. bölüğün lakabı bütün tugayda güvercin bölüğü oldu.
İş mangası korkulu rüyamız
Görevimiz, 16 saat süren bir iş mangasıydı ve bu süre boyunca hiç durmadan, molasız çalışmak zorundaydık. Tugay mutfağında veya yemekhanede geçen bu süre, hem fiziksel hem de zihinsel olarak bizi oldukça yorardı.
Geldiği gün psikolojimiz bozulurdu çünkü bu süreç, her birimizi zorlayıcı bir sınavdan geçiriyordu. Ancak, birlikte çalışmanın ve dayanışmanın gücüyle bu zorluğun üstesinden gelirdik. Birlikte hareket etmek, bizi bir arada tutan güçlü bir bağ oluştururdu. Her birimiz, birbirimize destek olmanın ve birlikte çalışmanın önemini her gün yeniden keşfediyorduk.
Komutanlarımız nasıldı?
Komutanlarımız, sabırlı ve sertti. Onlar, olmaları gerektiği gibi mesafeli ve kuralcıydılar. Ancak bu sertlik, anlayışsızlıkla karıştırılmamalıydı. Tam tersine, onlar da insanlardı ve gerektiğinde anlayışlı olabiliyorlardı, Allah var. Her ne kadar kuralların ve disiplinin önemini vurgulasalar da, empati yapabilirlerdi. Bu, biz askerlere güven duygusu veriyordu. Onlar, birlik içindeki düzeni sağlamak ve herkesin güvende olmasını sağlamak için titizlikle çalışıyorlardı. Bu da, onlara olan saygımızı arttırıyordu.
Kütahya Hava Er Eğitim Tugayı 10. Bölük böyle bir yer... Daha yazacağım ekleyeceğim :)